Ημιορεινό χωριό σε υψόμετρο 2.529 περίπου μέτρων μεταξύ Γαραγαλιάνων και Φιλιατρών. 'Εχει 270 περίπου κατοίκους, που ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία, κυρίως δε με την ελαιοκαλλιέργεια, καθώς βασικό προϊόν είναι το εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο, που παράγεται σε μεγάλες ποσότητες. Λίγο έξω από το χωριό βρίσκονται οι γνωστές σπηλιές της Βάλτας. Πρόκειται για 12 σπήλαια διάφορων διαστάσεων, που χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν βοσκοί γα τη φύλαξη των ζώων τους. Στο κέντρο ενός από αυτά, της Νεροσπηλιάς, υπάρχει σταλακτίτης με τρεχούμενο νερό. Μερικά χρησιμοποιούνται ακόμη σήμερα από τους βοσκούς της περιοχής.
Ονομαστός είναι ο καταρράκτης της Βάλτας, ο οποίος δυστυχώς παραμένει ανεκμετάλλευτος αν και πριν από μερικά χρόνια έγινε προσπάθεια ανάδειξής του και ανοίχτηκε μονοπάτι που οδηγεί ως εκεί. Στη Βάλτα βρίσκεται και το μη-επισκέψιμο φαράγγι Κόκκινα Πατερά, που πήρε το όνομά του από τα κόκκινα βράχια της περιοχής. Σε μικρή απόσταση από το χωριό εκτείνεται το γνωστό δάσος της Ευαγγελίστριας με βελανιδιές, πλατάνια και άλλα είδη δέντρων, μια πραγματική όαση πρασίνου. Κοντά στη Βάλτα βρίσκεται και η Χριστιανούπολη με τον περίφημο ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρους. Στο παλιό δημοτικό σχολείο δημιουργήθηκε ένας μικρός εκθεσιακός χώρος με πίνακες του γνωστού ζωγράφου Σωτήρη Γκαρδιακού και μια συλλογή κοραλλιών και απολιθωμάτων, δωρεά του Αντώνη Μυλωνά, καθηγητή Γεωλογίας. Δυτικά του χωριού βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου με καταπληκτική θέα στη γύρω περιοχή και ένα εντυπωσιακό γεφύρι, το οποίο, αν και έχει ανακηρυχθεί μνημείο της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς είναι σε πολύ κακή κατάσταση χωρίς καμία συντήρηση. Κοντά στην πλατεία του χωριού βρίσκεται το παλαιό ελαιοτριβείο, το οποίο αν και ερειπωμένο διατηρεί ακόμα τα σκουριασμένα μηχανήματα με τα οποία έφτιαχναν στο παρελθόν λάδι. Δυστυχώς είναι δύσκολο να αξιοποιηθεί, καθώς ανήκει σε πάνω από έναν κληρονόμους.
Στο δάσος της Ευαγγελίστριας κτίστηκε το 1322 βρύση πλάτους 3,5μ. με γραμμέμη στην πρόσοψή της όλη την ιστορία της. Βόρεια του χωριού βρίσκεται και ο ναός της Ευαγγελίστριας ή Βαγγελίστρας, που ανήκε σε μονή και είναι κτισμένος πάνω σε αρχαίο ναό. Το 1715, στη διάρκεια των Ορλωφικών, η μονή καταστράφηκε από τους Τούρκους, μερικά χρόνια αργότερα ωστόσο ξανακτίστηκε και λειτούργησε με μεγάλο αριθμό μοναχών. Το 1825 καταστράφηκε εκ νέου από τους Τούρκους και το 1830 όλη η περιουσία της περιήλθε στο ελληνικό δημόσιο. Ο ναός ανοικοδομήθηκε τελικά το 1869 και διατηρεί ακόμα σήμερα τμήματα των πέτρινων τείχων του παλαιού.