Βρίσκεται 15,5χλμ. βορειοανατολικά του Πύργου σε υψόμετρο 340μ. και έχει περί τους 400 κατοίκους, που ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Παλαιότερα ήταν ένα καταπράσινο χωριό, δέχτηκε ωστόσο ισχυρό πλήγμα από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007. Κατοικήθηκε επίσημα γύρω στο 1800. Η γύρω περιοχή είναι εξαιρετικού φυσικού κάλλους με βουνοπλαγιές, χαράδρες και ένα πυκνό δάσος. Το 1683 περνά στα χέρια των Ενετών. Οι κάτοικοι λόγω της μεγάλης καταπίεσης από τους κατακτητές ξεσηκώθηκαν και ζήτησαν τη βοήθεια των Τούρκων, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν άμεσα. Έτσι, το 1715 κατέλαβαν την περιοχή και την κράτησαν μέχρι την Ελληνική Επανάσταση. Στην κορυφή του υψηλότερου λόφου υπάρχει ένας μεγάλος βράχος με μια μεγάλη διαμπερή σπηλιά. Από εκεί περνούσαν παλαιότερα οι ασθενείς, καθώς πίστευαν ότι έτσι μπορούν να θεραπευτούν. Σε μια θέση ψηλότερα από το χωριό υπάρχει ο μικρός παλαιός ναός του Προφήτη Ηλία, που ανακαινίστηκε και δεσπόζει στην περιοχή. Άλλη ενδιαφέρουσα εκκλησία είναι αυτή των Αγ. Θεοδώρων.