Βρίσκεται στο δρόμο Κορίνθου-Άργους σε υψόμετρο 380μ. Οι περίπου 780 κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία. Το χωριό είναι κτισμένο στους πρόποδες του όρους Νυφίτσα, ενώ στα νοτιοανατολικά του βρίσκονται τα ερείπια της Πάνω Κλένιας, που κατοικείτο από τις αρχές του 19^ου αιώνα. Εκεί σώζεται η εκκλησία της Παναγίας της Μουσκουφίτσας, κτισμένη πριν την Επανάσταση του 1821. Η προέλευση της ονομασίας του χωριού είναι άγνωστη. Στην περιοχή ξεχωρίζουν ο βυζαντινός ναός του Αγ. Νικολάου, κτισμένος στα τέλη του 12^ου αιώνα με σημαντικές τοιχογραφίες, ο ναός του Αγ. Παντελεήμονος του 1593, καθώς και ένα εντυπωσιακό σπήλαιο με σταλαγμίτες και σταλακτίτες. Υπάρχουν επίσης και αρκετά ξωκλήσια, όπως ο Αγ. Δημήτριος, η Αγ. Σωτήρα, ο Αγ. Κωνσταντίνος. Τα περισσότερα ξωκλήσια της περιοχής, πάντως, έχουν γκρεμιστεί και στη θέση τους έχουν κτιστεί νεότεροι ναοί, όπως του Προφήτη Ηλία στη δυτική κορυφή του όρους Νυφίτσα, ο οποίος θεμελιώθηκε πιθανότατα πάνω σε αρχαία ερείπια. Κάθε χρόνο διοργανώνεται στο χωριό μεγάλο πανηγύρι προς τιμήν του Αγ. Ιωάννη του Θεολόγου, εκκλησία του νεκροταφείου. Άλλο μεγάλο πανηγύρι είναι αυτό της δεύτερης ημέρας του Πάσχα (εκτός και αν συμπίπτει με την εορτή του Αγ. Γεωργίου) προς τιμήν του Αγ. Παντελεήμονα. Το χωριό κατοικείτο από αρχαιοτάτων χρόνων, ενώ κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης υπήρξε θέατρο πολεμικών συγκρούσεων. Έχουν επίσης έρθει στο φως όστρακα από κεραμική της Βυζαντινής περιόδου, κατά την οποία παρουσίασε μεγάλη ακμή. Η Πάνω Κλένια δεν κατοικείται πλέον σήμερα, καθώς οι κάτοικοι την εγκατέλειψαν για να εγκατασταθούν χαμηλότερα στη θέση του σημερινού χωριού.