Γραφικό χωριό κτισμένο σε υψόμετρο 5μ. σε απόσταση 5χλμ. από το 'Αργος δίπλα στις πηγές του Ερασίνου ποταμού. Τα νερά του κινούσαν άλλοτε τους Μύλους του Άργους, ενώ εδώ κτίστηκε το 1829 η πρώτη χαρτοποιία και το 1833 το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής πυρίτιδας, που εξερράγη το 1868.

Το Κεφαλάρι είναι γνωστός τόπος προσκυνήματος, καθώς εδώ βρίσκεται η περίφημη εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, κτισμένη σε ένα κατάφυτο τοπίο στην πλαγιά του όρους Χάον των αρχαίων σχεδόν πάνω στις πηγές του Ερασίνου. Ο πρώτος ναός, που είχε κτιστεί το 1634 πιθανότατα στο σημείο που είχε βρεθεί η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και καταστράφηκε το 1918 μετά από έκρηξη στις γερμανικές αποθήκες πυρομαχικών, ονομαζόταν Παναγία η Κεφαλαριώτισσα και ήταν σχεδόν ο μισός μέσα σε σπήλαιο. Από την έκρηξη σώθηκε μόνον η εικόνα και η Αγία Τράπεζα. Μετά την καταστροφή, οι Αργίτες κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες να συγκεντρώσουν χρήματα για μια καινούργια εκκλησία. Και τα κατάφεραν, καθώς τους βοήθησαν οι συντοπίτες τους από την Αμερική. Έτσι, το 1924 εγκαινιάστηκε ο νέος ναός, ενώ στα εγκαίνια παραβρέθηκε και ο Πατριάρχης. Δίπλα του υπήρχε ένας υπεραιωνόβιος πλάτανος, όπου σύμφωνα με την παράδοση ο Θ. Κολοκοτρώνης συγκέντρωνε τους κατοίκους της περιοχής και τους προετοίμαζε για την Επανάσταση, ενώ το 1822 συγκάλεσε πολεμικό συμβούλιο, όπου αποφασίστηκε η επίθεση στον Δράμαλη στα Δερβενάκια. Στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, οι Γερμανοί θέλησαν να κόψουν τον πλάτανο και να εγκαταστήσουν πυροβολείο στη στέγη της Ζωοδόχου Πηγής. Ευτυχώς, η επιχείρηση αποφεύχθηκε μετά από παρέμβαση ενός ιερέα, ο πλάτανος ωστόσο δεν υπάρχει πια. Το 1955 κτίστηκε και το θαυμάσιο καμπαναριό της εκκλησίας. Μέσα στο σπήλαιο υπάρχει προσκύνημα, που ονομάζεται Γολγοθάς. Μπροστά στην εκκλησία τα νερά των πηγών του Ερασίνου σχηματίζουν μια όμορφη λιμνούλα. Εορτάζει ανήμερα της Ζωοδόχου Πηγής με μεγάλο πανηγύρι.

Το σπήλαιο, που διαθέτει δυο στενές εισόδους, αποτελεί άλλο ένα σημαντικό αξιοθέατο του χωριού. Πρόκειται για την παλαιά κοίτη υπόγειου ποταμού. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι από εδώ πήγαζαν τα νερά της λίμνης Στυμφαλίας και κάθε χρόνο τελούσαν οργιαστικές εορτές προς τιμήν του Πάνα και του Διονύσου. Οι ανασκαφές, κατά τη δεκαετία του 1970, έφεραν στο φως ευρήματα της Παλαιολιθικής Εποχής.

Το χωριό είναι κτισμένο σε μια καταπράσινη τοποθεσία, διατηρεί και σήμερα τα πέτρινα σπίτια του, ενώ ακόμη διακρίνονται εκεί κοντά οι παλιοί νερόμυλοι.