Ορεινός οικισμός 186 κατοίκων, που βρίσκεται 45,5χλμ. νότια της Κάτω Αχαΐας, στους πρόποδες του Ερυμάνθου, σε υψόμετρο 671μ. Δεν γνωρίζουμε πότε κατοικήθηκε για πρώτη φορά ο σημερινός οικισμός, γνωρίζουμε ωστόσο ότι η περιοχή κατοικείται από την αρχαιότητα, όπως αποδεικνύει και το μυκηναϊκό νεκροταφείο που ήρθε στο φως κατά τις ανασκαφές στην περιοχή. Στη συγκεκριμένη θέση βρισκόταν κατά την αρχαιότητα ο οικισμός Ευπάγιο.

Ο οικισμός αναφέρεται για πρώτη φορά σε οθωμανικές και ενετικές απογραφές με το όνομα Προστοβίτσα (το οποίο πιθανότατα δηλώνει σχέση ή ανάμειξη του οικισμού με Σλάβοιυς, καθώς πρόκειται για σλάβικο τοπωνύμιο) που ήταν και το παλαιότερο όνομά του. Το 19ο αιώνα μετονομάστηκε σε Ερυμάνθεια, η ονομασία αυτή όμως δεν επικράτησε. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Είναι ένα γραφικό χωριό, που διατηρεί τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά του και βρίσκεται σε μια καταπράσινη τοποθεσία. Στην πλατεία του δεσπόζει ο υπεραιωνόβιος πλάτανος "του Γιαννιά".