Βρίσκεται στην δυτική Μάνη, στο νομό Λακωνίας, σε απόσταση 72χλμ. από την Σπάρτη. Επί Τουρκοκρατίας ονομαζόταν Τσίμοβα ή Τζίμοβα, σλαβική λέξη που σημαίνει «πόλη του διαβόλου». Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή ιδρύθηκε από δυο αδελφούς από την Καλλίπολη της Θράκης, οι οποίοι, πριν το 1200, κατέφυγαν στο Οίτυλο για να γλιτώσουν από τις τουρκικές επιδρομές. Καθώς οι οικογένειές τους αυξάνονταν σε μέλη έκτισαν ένα νέο χωριό, την Τσίμοβα, ένα από τα παλαιότερα της Πελοποννήσου.
Η ονομασία Αρεόπολη οφείλεται στον Άρη, θεό του πολέμου κατά τη μυθολογία, ή στους αέρηδες που την δέρνουν ανελέητα όλο το χρόνο. Βρίσκεται ανάμεσα στους όρμους του Διρού και του Λιμενίου σε υψόμετρο 250μ. και έχει 800 κατοίκους.
Τα πλακόστρωτα στενά της πλαισιώνονται από πέτρινα σπίτια, ενώ οι πολυώροφοι πύργοι της είναι μοναδικοί (του Πικουλάκη, των Μαυρομιχαλαίων, του Καπετανάκη). Η κεντρική πλατεία, όπου δεσπόζει το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ονομάζεται Πλατεία Αθανάτων ή 17ης Μαρτίου, ημέρα διακήρυξης της συμμετοχής της Αρεόπολης στον Αγώνα του 1821. Οι κάτοικοι της πόλης ύψωσαν πρώτοι την σημαία της Επανάστασης στην Μάνη (η σημαία λευκή και διακοσμημένη με σύμβολα εκτίθεται σήμερα στο Ιστορικό Μουσείο Αθηνών). Κρυμμένες στα γραφικά σοκάκια της υπάρχουν αμέτρητες μικρές και μεγαλύτερες παλιές εκκλησίες (από 17ο έως 19ο αιώνα). Πολλές από αυτές διατηρούν τμήμα των τοιχογραφιών και τον εσωτερικό τους διάκοσμο. Η γνωστότερη είναι οι Αγ. Ταξιάρχες (17ος αιώνας) με το ψηλό καμπαναριό και την ιδιόμορφη ζωφόρο με τα 12 ζώδια στην πρόσοψη. Κοντά στην Αρεόπολη ανακαλύφθηκε ανθρώπινος σκελετός ηλικίας 300.000 ετών. Ανακηρύχθηκε διατηρητέος οικισμός το 1998. Επίνειο της Αρεόπολης είναι το γραφικό Λιμένι.