Όμορφο χωριό στις πλαγιές του Ταϋγέτου (υψόμετρο 400 μ.), με καταπληκτική θέα προς τον Μεσσηνιακό κόλπο και περίπου 80 κατοίκους. Βρίσκεται στα όρια μεσσηνιακής και λακωνικής Μάνης και είναι το τελευταίο της πρώτης.

Παλαιότερα ονομαζόταν Πολιάνα (σλαβική λέξη που σημαίνει ξέφωτο, τόπο επίπεδο και πλατύ, καθώς η περιοχή φημιζόταν για τα βοσκοτόπια της πριν κατοικηθεί). Πήρε τη νέα του ονομασία το 1929 επειδή, κατά την τοπική παράδοση, ο Όσιος Νίκων, ο επονομαζόμενος και «Μετανοείτε», έζησε σε μια σπηλιά της περιοχής κατά το δεύτερο μισό του 10ου αι. και προσηλύτισε στον χριστιανισμό πολλούς Μανιάτες.

Το χωριό ιδρύθηκε στις αρχές του 18ου αι. και κοσμείται από μερικές ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες εκκλησίες: του Οσίου Νίκωνα και των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (αρχικά καθολικό μονής) στο βράχο ακριβώς από πάνω του, χτισμένη κατά την παράδοση από τον ίδιο τον όσιο, της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα στην κεντρική πλατεία, και της Κοίμησης της Θεοτόκου (1866) στο κοιμητήριο με εντυπωσιακές τοιχογραφίες.