Οι πηγές του πανάρχαιου ποταμού βρίσκονται στη θέση Κεφαλάρι του νομού Αργολίδας, 5 χλμ. δυτικά του Άργους, σε ένα καταπράσινο σκηνικό πολύ κοντά στον παλιό δρόμο Άργους-Τρίπολης. Κάτω από το ναό της Ζωοδόχου Πηγής στους πρόποδες του λόφου του Προφήτη Ηλία, μάλιστα, τα νερά του ποταμού σχηματίζουν λίμνη που περιβάλλεται από αιωνόβια πλατάνια. Οι εκβολές του ποταμού εντοπίζονται στη Νέα Κίο, στην περιοχή του Τημενίου (ανάμεσα στους Μύλους και στη Λέρνα), όπου ο Ερασινός χύνεται στον Αργολικό κόλπο. Σε αυτό το σημείο υπάρχει η γραφική ιχθυόσκαλα, με τα γεφυράκια, τους ευκαλύπτους και τα αραγμένα ψαροκάικα.

Κατά την αρχαιότητα ο ποταμός ονομαζόταν άλλοτε Στύμφαλος (από τη λίμνη Στυμφαλία) και άλλοτε Αρσίνος ή Αρισίνος. Αργότερα επικράτησε η ονομασία Ερασίνος (από το εράω - εραστός = αγαπητός, ερωτεύσιμος, ή εκ του έρσω, έρση =άφθονη δροσιά). Η σημασία του για την περιοχή καταδεικνύεται ήδη από τα αρχαία χρόνια μέσω της απόδοσης σε αυτόν λατρευτικών τιμών και εορτών όπως η βακχική γιορτή «Τύρβη» (από το θόρυβο των νερών του ποταμού). Οι πηγές του συνδέονται με το μύθο της Αμυμώνης και του Ποσειδώνα, όταν η κόρη του βασιλιά του Άργους Δαναού έψαχνε να βρει πηγή γλυκού νερού, έγινε στόχος ενός σάτυρου και ζήτησε τη βοήθεια του Ποσειδώνα που του πέταξε την πελώρια τρίαινά του. Στα σημεία που αυτή καρφώθηκε ξεπήδησαν τρεις πηγές: το Κεφαλάρι του Ερασίνου, η Δίνη (Ανάβαλος) και η Λέρνα.

Λόγω της τροφοδότησής του με νερά από τα παρακείμενα αρκαδικά βουνά, ο ποταμός έχει νερό σχεδόν όλον το χρόνο, γεγονός που βοήθησε και βοηθά διαχρονικά τόσο τις καλλιέργειες στην αργολική πεδιάδα (στην ύπαρξή του οφείλονται, άλλωστε, οι αρκετοί νερόμυλοι και οι νεροτριβές της περιοχής) όσο και τη διατήρηση του τουριστικού ενδιαφέροντος, μιας και στα εύφορα εδάφη γύρω από αυτόν αναπτύσσονται φυσικά σκηνικά ιδανικά για μια εκδρομή στη φύση. Σήμερα αποτελεί σημαντικό υδροβιότοπο και τα ευαίσθητα εναπομείναντα οικοσυστήματά του προστατεύονται.