Εντοπίζεται στο νομό Κορινθίας, ανάμεσα στις πεδιάδες της Βόχας, των Κλεωνών και της Νεμέας, και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του έχει το τραπεζοειδές σχήμα της κορυφής του. Το υψόμετρό του βρίσκεται στα 873 μ. Από την κορυφή του μπορεί να ατενίσει κανείς αεροπλανικά από τα βουνά της Πελοποννήσου και της Στερεάς, μέχρι τον Κορινθιακό και τον Αργοσαρωνικό.

Ονομάστηκε Φωκάς ή Φουκάς επειδή η ιδιόμορφη κορυφή παρέπεμπε σε φουγάρο (φουκά) ή από τη βυζαντινή οικογένεια των Φωκάδων (μαρτυρώντας και τις βυζαντινές καταβολές του), ενώ ήδη από την αρχαιότητα είναι γνωστό και ως Απέσας από τον ήρωα Απέσα που βασίλευσε στην περιοχή. Σε αρκετές γραπτές πηγές συναντάται και ως Σεληνούντιο όρος, επειδή εκεί άφησε το Λιοντάρι της Νεμέας η Θεά Σελήνη, αλλά και ως Οφέλτιο από τον Οφέλτη (γιο του βασιλιά της Νεμέας Λυκούργου).

Το βουνό έχει συνδέσει άρρηκτα την ύπαρξή του με μια πλούσια μυθολογική και ιστορική παράδοση. Σε μια εκδοχή του μύθου του Κατακλυσμού, το πλοιάριο του Δευκαλίωνα προσάραξε πάνω στον Φουκά και ο γιος του Προμηθέα ίδρυσε στη κορυφή τον βωμό που αφιέρωσε στον Αφέσιο Δία. Ο Παυσανίας αντιθέτως διηγείται πως ο μυθικός ήρωας Περσέας ήταν ο πρώτος που προσέφερε εδώ θυσία στον Απεσάντιο Δία. Οι αρχαιολογικές έρευνες δικαιώνουν τους μύθους, μιας και πράγματι έχουν ανευρεθεί υπολείμματα του μεγάλου βωμού στάχτης του Απεσάντιου Διός, όπως και μεγάλος αριθμός λατρευτικών κεραμικών αναθημάτων από τη γεωμετρική περίοδο ως τον 4ο αι. π.Χ. Ο βωμός του Απεσάντιου Διός απεικονίζεται και σε νόμισμα των Αρχαίων Κλεωνών, ενώ το όρος Απέσας απεικονίζεται ως ένας βράχος στην κορυφή του οποίου βρίσκεται ένας βωμός στάχτης πάνω από τον οποίο στέκεται ένας αετός, βασιλικό σύμβολο του Δία.

Η στρατηγική του τοποθεσία οδήγησε στην ανέγερση μεσαιωνικού φρουρίου (ανακηρυγμένου ιστορικού διατηρητέου μνημείου) για τον αποτελεσματικό έλεγχο και διασύνδεση της περιοχής. Το κάστρο αναγράφεται στον σχετικό κατάλογο του Πριγκιπάτου του Μορέως (1377). Η ανατολική πλευρά του οροπεδίου φιλοξενεί σήμερα τα ερείπια του τείχους καθώς και χαλάσματα από οικίες.

Στη νότια βραχώδη πλευρά της κορυφής του Φουκά και δυτικά του υψώματος υπάρχει, λαξευμένος στο βράχο, ο σπηλαιώδης ναός της Ζωοδόχου Πηγής, χτισμένος το 700 μ.Χ. Το εκκλησιαστικό σύνολο έχει επίσης ανακηρυχθεί διατηρητέο ιστορικό μνημείο.

Οι πυρκαγιές των τελευταίων ετών συνέβαλαν σημαντικά στην υποβάθμιση της βλάστησης και τη δραματική μείωση των ζώων που έβρισκαν στο βουνό καταφύγιο και σίτιση.