Η Μονή της Ζερμπίτσας βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Ταΰγετου σε υψόμετρο 500μ και είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, ενώ φέρεται να έχει πάρει την ονομασία «Ζερμπίτσα» από τη σλάβικη γλώσσα κατά τους Βυζαντινούς χρόνους.
Η Μονή είναι αγιορείτικου τύπου, ενώ με εξαίρεση τα κτίρια της βορειοδυτικής πτέρυγας διατηρεί τα χαρακτηριστικά της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Το καθολικό γνωρίζουμε ότι ανεγέρθηκε το 1639 μέσω μια επιγραφής που υπάρχει στο ναό, ενώ η αγιογράφηση ξεκίνησε τριάντα χρόνια μετά, το 1669. Πριν την ανέγερση του το 12ο αιώνα, προϋπήρχε ένας άλλος πρόχειρος ναός, πάνω στον οποίο κτίστηκε ο καινούργιος. Η Μονή λειτουργεί απρόσκοπτα από το 1821 ως και σήμερα, ενώ κτίστηκε και μαρμάρινο κωδωνοστάσιο που δημιουργεί αντίθεση στην τοιχοποιία του καθολικού. Οι μοναχές όταν δεν προσεύχονται, ασχολούνται με την τέχνη των χαλιών, αλλά και με τη χρυσοκεντητική ιερών αμφίων και εκκλησιαστικών εργοχείρων και την αγιογραφία.
Η Μονή Ζερμπίτσας διαθέτει δύο μετόχια: το Μοναστήρι της Γόλας και του Κούμπαρη, ενώ απέχει περίπου 20χμ. από την Σπάρτη, παίρνοντας δεξιά την εθνική οδό Σπάρτης-Γυθείου στο 11ο χμ.