Peloponnisos SearchDESTINATIONS FOR EVERY TRAVELER

Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Σίντζας

ΝΟΜΟΣ: Αρκαδίας ΔΗΜΟΣ: Νότιας Κυνουρίας

Clear
17.2ºC

Μονή

Γυναικών

Με λίγα λόγια

Κτισμένη μέσα σε σπήλαιο, η Μονή Αγίου Νικολάου Σίντζας βρίσκεται σε δύσβατη βραχώδη περιοχή κοντά στην πεδιάδα του Λεωνιδίου.

Η Μονή Αγίου Νικολάου Σίντζας βρίσκεται σε δύσβατη βραχώδη περιοχή δυτικά της πεδιάδας του Λεωνιδίου και σε απόσταση 6χλμ. από το Λεωνίδιο. Έχει κτιστεί μέσα σε σπήλαιο η διαμόρφωση του οποίου σε σκήτες έγινε στα τέλη του 16ου αιώνα. Επειδή χρησιμοποιήθηκαν τα ανοίγματα του βράχου, η μονή θεμελιώθηκε σε στέρεο έδαφος, ενώ ανατολικότερα είναι ευδιάκριτες οι αβαθείς σπηλιές των ασκηταριών. Ψηλότερα κατασκευάστηκαν δυο πτέρυγες κτισμάτων (κελιά και ξενώνες), ενώ στο κεντρικό τμήμα, το καθολικό, το οποίο ανήκει στον τύπο της εγγεγραμμένης σταυροειδούς βασιλικής με ημικυκλικό νάρθηκα. Ο τρούλος είναι οκτάπλευρος. Η κύρια είσοδος βρίσκεται στη νότια πλευρά. Στο εσωτερικό του ναού υπάρχουν ίχνη τοιχογραφιών και η εικόνα του Αγ. Νικολάου, η οποία χρονολογείται το 1767 και παρουσιάζει ένα σπάνιο θέμα, την Κοίμηση του Αγίου. Δίπλα είναι κτισμένο ένα μικρό παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Αγ. Διονύσιο, εκεί όπου κατά την παράδοση είχε βρεθεί η εικόνα του Αγ. Νικολάου. 

Το εσωτερικό του σπηλαίου χρησιμοποιήθηκε για βοηθητικούς και αποθηκευτικούς χώρους. Κατά την Τουρκοκρατία και τη γερμανική κατοχή αποτέλεσε καταφύγιο των Ελλήνων αγωνιστών. Η ανέγερση του μοναστηριού τοποθετείται μεταξύ 1200 και 1300. Το βέβαιο είναι ότι αναφέρεται σε πατριαρχικό έγγραφο του 1622 και ότι ανακαινίστηκε το 1783, καθώς στο υπέρθυρο της εισόδου υπάρχει σχετική επιγραφή. Η επικρατέστερη εκδοχή για την ονομασία Σίτζα ή Σίντζα είναι ότι προέρχεται από τη λέξη «συκιά». Το σπήλαιο της Σίντζας κατοικήθηκε τη νεώτερη νεολιθική εποχή, όπως αποδεικνύουν τα θραύσματα αγγείων, τα κύπελλα, οι κρατήρες και τα σιδερένια εγχειρίδια που βρέθηκαν στο εσωτερικό του. 

Η μονή διαθέτει βιβλιοθήκη με χειρόγραφα Ευαγγέλια και παλαιές εκδόσεις. Επίσης εδώ φυλάσσονται ιερά λείψανα των Αγίων Νικολάου, Τρύφωνος, Παρασκευής, Παντελεήμονος, Διονυσίου. Οι εικόνες που εκτίθενται στο χώρο χρονολογούνται τον 16ο και 17ο αιώνα. Εκτός του κτιριακού συγκροτήματος της μονής υπάρχει πηγή και δίπλα της ρωμαϊκός τάφος λαξευμένος στο βράχο. Μετετράπη από ανδρική σε γυναικεία το 1953. Εορτάζει τον Αγ. Νικόλαο στις 8 και 9 Μαΐου και στις 3 Οκτωβρίου τον Αγ. Διονύσιο.

Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Μαντινείας και Κυνουρίας. Θ. Βαγενάς. Τα μοναστήρια της Αρκαδίας. Ελληνικά Μοναστήρια.