Σχεδόν ακατοίκητη νησίδα (2 κάτοικοι στην απογραφή του 2011), που ανήκει στο σύμπλεγμα των Μεσσηνιακών Οινουσσών και βρίσκεται απέναντι και νότια της Μεθώνης.

Το όνομά της σημαίνει στα λατινικά "σοφία" και σύμφωνα με την παράδοση προέρχεται από τη επιγραφή "Πλοηγήσου με Σοφία", που αναγραφόταν στους ενετικούς ναυτικούς χάρτες. Για την ακρίβεια λέγεται ότι η θέση της λέξης "sapienza/σοφία" στην επιγραφή συνέπιπτε στο χάρτη με το μικρό αυτό νησάκι δίπλα στη μεσσηνιακή ακτογραμμή. Στο στοιχείο, λοιπόν, αυτό σε συνδυασμό με τη μακροχρόνια ενετική παρουσία στη νοτιοδυτική Μεσσηνία οφείλεται η ονομασία Σαπιέντζα. Σε γενικές γραμμές, η συγκεκριμένη περιοχή μαζί με το νησάκι περιλαμβανόταν στην άμεση σφαίρα των ενετικών συμφερόντων, δηλαδή στα εδάφη που βρίσκονταν στο θαλάσσιο εμπορικό δρόμο προς τη Μέση Ανατολή. Ο  δρόμος αυτός, ωστόσο, προϋπήρξε και ήταν πάντα σημαντικός, όπως επιβεβαιώνουν τα πολλά ναυάγια στην περιοχή από προγενέστερες περιόδους της Ευρωπαϊκής και Μεσογειακής ιστορίας, με πιο γνωστά το ναυάγιο με τους κίονες και το ναυάγιο με τις πέτρινες ρωμαϊκές σαρκοφάγους, τα οποία χρονολογούνται στον 1ο και 3ο μ.Χ. αιώνες αντίστοιχα.

Σήμερα η Σαπιέντζα έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα Natura 2000 λόγω της μεγάλης οικολογικής της σπουδαιότητας. Παραμένει ένα καταπράσινο νησί και μια δασική της έκταση με αείφυλλα πλατύφυλλα έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο της φύσης. Φιλοξενεί επίσης μεγάλο αριθμό κρητικών αιγάγρων (γνωστότερα και ως κρι-κρι). Οι ταξιδιώτες μπορούν να την επισκεφτούν από την κοντινή Μεθώνη με πλοιάρια και να απολαύσουν το μπάνιο τους στην παραλία Άμμος, που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νησιού. Μπορούν επίσης να επισκεφτούν τον παλιό φάρο, που κτίστηκε από τους Άγγλους το 1885 και σήμερα λειτουργεί χωρίς φαροφύλακα, με ενέργεια από φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις. Επίσης, στο νησάκι υπάρχουν λείψανα από κτήρια διαφόρων περιόδων της Βυζαντινής εποχής. Νοτιοδυτικά της Σαπιέντζας, που είναι το δυτικότερο νησί του συμπλέγματος των Οινουσσών, βρίσκεται το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου, η τάφρος των Οινουσσών με βάθος 5.267 μέτρα, σημείο στο οποίο εδώ και κάποια χρόνια λειτουργεί το πρόγραμμα NESTOR (Neutrino Extended Submarine Telescope with Oceanographic Research Project) για τη μελέτη των νετρίνων.