Πρόκειται για ένα ιστορικό νεοκλασσικό κτίριο σε σχέδια του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσίλερ. Θεμελιώθηκε τον Φεβρουάριο του 1871 και ολοκληρώθηκε έναν χρόνο αργότερα. Βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της πόλης και είναι ένα πραγματικό αρχιτεκτονικό στολίδι, καθώς αποτελεί μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου.

Ο Τσίλερ επέλεξε να σχεδιάσει ένα κτίριο νεοαναγεννησιακής τεχνοτροπίας με τοξωτά ανοίγματα. Αυτά του ισογείου υποστηρίζονται από μαρμάρινους κίονες τοσκανικού ρυθμού, ενώ του πρώτου ορόφου από τέσσερις μαρμάρινους κίονες ιωνικού ρυθμού. Τη πήλινα αγάλματα, που τοποθετήθηκαν στην στέγη, κατασκευάστηκαν στην Βιέννη και προσδίδουν μεγαλοπρέπεια στο κτίριο. Για την ζωγραφική του διακόσμηση επελέγησαν θέματα από την ελληνική μυθολογία. Διαθέτει πλατεία με 153 θέσεις, τρεις σειρές θεωρεία και υπερώον. Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν μερικά από τα ακριβότερα υλικά της εποχής, όπως πέτρα από την Τεργέστη και μάρμαρα από το Λιβόρνο, ενώ τα κιγκλιδώματα ήρθαν από την Αγγλία. Η βελούδινη αυλαία και ο ογκώδης πολυέλαιος συμπληρώνουν την πολυτελή διακόσμηση του θεάτρου. Λειτούργησε για πρώτη φορά με κεριά, φωταγωγήθηκε με φωταέριο το 1878 και με ηλεκτρικό ρεύμα το 1899. Έχει χωρητικότητα 450 ατόμων. Στην διάρκεια της ιστορίας του ανακαινίστηκε τρεις φορές, η τελευταία ήταν την περίοδο 1969-1972. Να σημειωθεί ότι το θέατρο «Απόλλων» στην Πάτρα είναι το παλαιότερο κλειστό λυρικό θέατρο στην Ελλάδα.

             Πηγή: Βασίλης Λάζαρης «Καποδιστριακή Πάτρα», Εκδόσεις «Περί τεχνών».